Μεγάλο πράμα η σιγουριά στη ζωή. Και από παλιά, για πολλούς λόγους, η σιγουριά αντλούνταν από τη γη. Που όταν είναι κάτω από τα πόδια μας, ορίζει πολλά.
Εκεί που η γη συναντιέται με τον ουρανό είναι ο ορίζοντας και το επίπεδό της γης είναι το οριζόντιο.
Κατ΄ επέκτασιν, κάθε τι εκτεινόμενο παράλληλα με την επιφάνεια της γης, θεωρείται οριζόντιο.
Αντίθετα, κάθε τι κατευθυνόμενο από την γη προς τον ουρανό, θεωρείται κατακόρυφο. Ίσως επειδή μοιάζει να κατευθύνεται προς τις κορυφές των βουνών.
Είπαμε, οι αναφορές στο περιβάλλον ήταν που όρισαν τις βασικές έννοιες από την αρχή του κόσμου.
Προχωρώντας παρακάτω, όταν αναπτύχθηκε η γεωμετρία, ορίστηκε η γωνία των 90 μοιρών ως ορθή γωνία και όλα όσα σχηματίζουν μεταξύ τους τέτοια γωνία ορίστηκαν ως μεταξύ τους κάθετα. Η καθετότητα δηλαδή είναι σχέση μεταξύ κατευθύνσεων, όχι κατεύθυνση από μόνη της. Αν δεν οριστεί προς τι είναι κάθετο κάτι, δεν μπορούμε να καταλάβουμε την κατεύθυνσή του. Άρα όταν αναφερόμαστε γενικά στις βασικές κατευθύνσεις, οι όροι είναι «οριζόντιο» και «κατακόρυφο». Φράσεις όπως «τράβα μια κάθετη γραμμή» είναι ανεπαρκείς ως προς την επεξήγηση του ποιά κατεύθυνση πρέπει να έχει η γραμμή που θα τραβήξουμε, αν δεν ορίσουμε προς τι πρέπει να είναι κάθετη η γραμμή αυτή.
Προσοχή λοιπόν!