Το ταξίδι στη Ρουμανία ήταν λίγο διαφορετικό απ’ τα’ άλλα! Για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στο ταξίδι, εκτός από το τμήμα των παραστάσεων, συμμετείχαν μέλη από το προπαρασκευαστικό και από το τμήμα των αρχαρίων.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο δάσκαλος μας δεν μπορούσε να μας συνοδεύσει στο ταξίδι! Το δύσκολο έργο ανέλαβε ο Ανδρέας Λέλεκας. Παρ’ όλα αυτά, με τον Άρη στο τιμόνι, τον κύριο Ξανθούλη στο ακορντεόν, και τους αδερφούς Ασαρτζή ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας.

Μέχρι να φτάσουμε στα σύνορα τα τρία τμήματα είχαν γίνει μια παρέα και το πανηγύρι είχε αρχίσει. Χορός και τραγούδι, πειράγματα και παιχνίδια κάνανε το μακρινό ταξίδι ως τη Ρουμανία να μοιάζει σύντομη βόλτα.

Το φεστιβάλ ήταν αρκετά καλό, ότι έπρεπε για την ολίγον τι «ανομοιογενή» μας ομάδα. Η διαμονή μας σε φοιτητικές έκανε καλό στην ομάδα γιατί όντας «ο ένας πάνω στον άλλον», μπορούσαμε να γλεντάμε και να διασκεδάσουμε χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Στους γείτονες μας τους Ούγγρους δεν άρεσε και πολύ βέβαια αλλά κάποια στιγμή το αποδέχτηκαν και μπήκαν και αυτοί στην παρέα μας.

Ιδιαίτερη στιγμή του ταξιδιού ήταν η επίσκεψη μας σε μνημείο του Γιωργάκη του Ολύμπιου στο Μοναστήρι του Αγ. Ιωάννη.