Την Κυριακή 5 Ιουνίου 2016 πραγματοποιήθηκε το 19ο φεστιβάλ φαγητού που διοργανώνει κάθε χρόνο ο διεθνής σύλλογος γυναικών. Την Ελλάδα φέτος εκπροσώπησε ο ΧΟΘ, με την διοργανωτική ευθύνη του τμήματος χειροτεχνίας, και τελικά έστρωσε ένα πλούσιο και κεφάτο ελληνικό τραπέζι. Πουλήθηκαν 143 μερίδες ελληνικού φαγητού, καθόλου άσχημα για τα δεδομένα του φεστιβάλ.
Ευχαριστούμε όσους βοήθησαν στο στήσιμο και ξεστήσιμο του περίπτερου, όσους σέρβιραν, όσους κουβάλησαν και πρώτιστα όσους μαγείρεψαν με σπιτική φροντίδα και ελληνικό μεράκι (εκτός από το τμήμα χειροτεχνίας, υπήρχαν και κάποιες συμμετοχές από την χορωδία και τα τμήματα ενηλίκων). Ευχαριστούμε και ορισμένα μέλη ελληνικών συλλόγων γυναικών που μετείχαν άλλες χρονιές στο φεστιβάλ και φέτος έστειλαν το κατιτίς τους για να βοηθήσουν το ελληνικό τραπέζι. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην εταιρία «Μαριάνα» (τα γνωστά αμπελόφυλλα …) που, ως χορηγός, μας διέθεσε 6 κιλά (!!!) ντολμαδάκια.
Ήταν ένα τρελό πανηγύρι, όπου μουσικές ακούγονταν, μυρωδιές μπλέκονταν, κορδέλες και γιρλάντες στροβιλίζονταν, ενώ οι πολύχρωμες σημαίες που ανέμιζαν χαρούμενα στο δυνατό αεράκι (από το μπουρίνι που ερχόταν) έδιναν το «παρών» των χωρών! Δεν ήξερες πού και τι να πρωτοκοιτάξεις! Το πλήθος, το ΜΕΓΑΛΟ πλήθος, με το πιάτο στο χέρι, χάζευε, δοκίμαζε και συνομιλούσε με τα πληρώματα των περιπτέρων, ανθρώπους κάθε προέλευσης, φυλής, χρώματος και τοπικής ενδυμασίας, από Ολλανδέζες με τα ξύλινα τσόκαρα μέχρι Ινδές με σάρι και από Παλαιστίνιους με το γνωστό μαντήλι στο κεφάλι μέχρι Ουκρανές με λουλουδένιο διάδημα! Κεράσματα πήγαιναν από περίπτερο σε περίπτερο, στο στυλ «πάρε απ΄ το δικό μου, να δοκιμάσω απ΄το δικό σου», σχόλια ακούγονταν σε στυλ «Μμμμ σαν τα ελληνικά φαγιά δεν έχει!» και «Αχ λίγο τζατζικάκι ακόμα μπορώ να έχω;;;» και εμείς δεν προλαβαίναμε να σερβίρουμε.
Υπήρχε εξέδρα, όπου χορευτικό πρόγραμμα από διάφορες χώρες συμπλήρωνε τον άρτον με θέαμα. Όμως το μπουρίνι ξέσπασε τελικά και οι σταγόνες της βροχής σάρωσαν κόσμο, χορευτικά, ταψιά και σημαίες. Ευτυχώς ήταν ήδη περασμένες 10.30μ.μ. και τα πιο πολλά μας σκεύη ήταν άδεια….Μαζέψαμε, φορτώσαμε και πήγαμε για ύπνο με πολύ πολύ ενδιαφέρουσες αναμνήσεις από κάτι το οποίο ο ΧΟΘ δεν είχε ξαναδοκιμάσει.
Ωραία ήταν! Και του χρόνου!