Ακόμη ένα ταξίδι ολοκληρώθηκε στις 26/7 με τα τμήματα ενηλίκων της Δευτέρας και της Πέμπτης που είχε προορισμό το Βρντνικ της Σερβίας. Μια πολη περίπου 60 χλμ.από το Βελιγράδι με φυσικό κάλος, κοντά στον εθνικό δρυμό, με πολλά μοναστήρια στις βουνοπλαγιές του και πηγάδια με θερμά νερά τα οποία ανακαλύφθηκαν από μεταλλωρύχους κατά την διάρκεια εξορύξεων το χρονικό διάστημα 1930-1936 και αξιοποιήθηκαν έπειτα από 40 χρόνια. Φυσικά στοιχεία και πηγές που δίνουν στο Βρντνικ το χαρακτηρισμό της λουτρόπολης.

Η αποστολή έφτασε την Τετάρτη 22/7 , ακολούθησε μια μικρή περιήγηση και πρόβα για την παράσταση της επόμενης μέρας στην κοντινή κωμόπολη της Ρούμα. Ένα αυθόρμητο παραδοσιακό γλέντι πλαισιωμένο από την ανεπιτήδευτη διάθεση των μουσικών που συνόδευαν την αποστολή ,ο Τριαντάφυλλος Ασαρτζής στο κλαρίνο , ο Χρήστος Ασαρτζής στο ακορντεόν και ο Αντώνης Ζάχος στα κρουστά και το αστείρευτο κέφι της ομάδας έκλεισαν την βραδιά.

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με την πρωινή επίσκεψη στην πόλη του Νοβι Σαντ πρωτεύουσα της βόρειας Σερβικής επαρχίας της Βοϊβοντίνας, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας μετά από το Βελιγράδι, με έντονα στοιχεία που παντρεύουν την Αυστρία και την Ουγγαρία καθώς υπήρχε επιρροή και από τις δύο χώρες. Από το 1864 το Νόβι Σάντ πολιτιστικό, πολιτισμικό και κοινωνικό κέντρο όλου του Σερβικού λαού. Την ίδια εποχή έζησαν ή πέρασαν από την πόλη σημαντικές προσωπικότητες του Σέρβικου Διαφωτισμού,της διανόησης και της πολιτικής, γι’ αυτό και ονομάστηκε<< Σέρβικη Αθήνα>>.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας δόθηκε στην κεντρική πλατεία της Ρούμα η πρώτη παράσταση με συμμετοχή πλήθος κόσμου, σ΄ ένα συγκινητικό κλίμα. Η Ελληνική σημαία αποτέλεσε αντικείμενο έκφρασης και έντονων συναισθημάτων λατρείας από μέρος του κοινού. Είναι οι στιγμές όπου το κάθε μέλος του συλλόγου που συμμετείχε αλλά και όσοι συμπατριώτες έτυχε να βρίσκονται ως θεατές , ο καθένας ξεχωριστά, νιώθει δέος και υπερηφάνεια, το ρίγος εκείνο της πατριωτικής ανάτασης.

Τρίτη ημέρα και το γεγονός ότι η συμμετοχή της αποστολής στο βραδινό φεστιβάλ με τον σύλλογο της Βοσνίας Ερζεγοβίνης και τον τοπικό σύλλογο, προκάλεσε δημιουργικό άγχος. Η παρατεταμένη πρωινή πρόβα, παρά την υψηλή θερμοκρασία, απέδωσε τόσο στην βελτίωση της τεχνικής όσο και στην διαπολιτισμική επιτυχία, με επίλογο το κοινό γλέντι των συλλόγων.

Σάββατο 25/7 και τα τμήματα του Χορευτικού Ομίλου Θεσσαλονίκης αναχώρησαν με προορισμό την πόλη του Βελιγραδίου όπου και διανυκτέρευσαν. Μια πανέμορφη πολη με πολλές αντιφάσεις. Έχει χαρακτηριστεί το << το Βερολίνο των Βαλκανίων>>για την εναλλακτική και νεανική αύρα που αποπνέει, την ζωντάνια που το χαρακτηρίζει όλες τις ώρες της ημέρας . Η πόλη βρίσκεται στις όχθες του Σάββα, παραπόταμου του Δούναβη και χτίστηκε από τους Κέλτες τον 3ο αιώνα π.χ. Σ΄ αυτή την πόλη λοιπόν, η αποστολή, εκεί στον πέτρινο πεζόδρομο της Skadarlija με τις ομάδες των μουσικών, για μια ακόμη φορά έχτισε μια μελωδία, μ΄ αυτά τα συναισθήματα που εισπράττει απ΄ αυτή την οικογένεια που λέγεται ΧΟΘ.
Δεν ήταν ένα εύκολο ταξίδι.Πραγματοποιήθηκε κάτω από δύσκολες συνθήκες, πρακτικές και συναισθηματικές. Τίποτε όμως που αξίζει δε χάνεται και τα εμπόδια, όποια κι αν είναι, πάντα λύνονται όταν απλώνουμε τα χέρια για να κρατήσουμε τον άλλον και να τον παρασύρουμε σε ένα χορό και να σχηματίσουμε ένα κύκλο σύμβολο της ίδιας της ζωής.

[smart-grid row_height=”250″ mobile_row_height=”150″ margins=”5″ captions=”false” style=”2″ font_type=”google” google_font=”Roboto” title=”false”]

[/smart-grid]