Είναι σαν μπουκέτο.
Ένα μπουκέτο φθογγικών λουλουδιών με ίδιο άρωμα αλλά διαφορετικό χρώμα.
Ο λόγος για τα πολλά και διάφορα –i- της αγαπημένης μας γλώσσας, δηλαδή τα η, ι, υ, ει, οι, υι.
Από πολλούς θεωρούνται μπελάς, γιατί μια και η εξέλιξη της γλώσσας μας μας στέρησε την διαφορετική φωνητική απόδοση του καθενός, τίποτα από το άκουσμά τους δεν οδηγεί στην σωστή επιλογή του «ποιο από αυτά κάθε φορά».
Στη πραγματικότητα όμως η ύπαρξή τους, όπως και όλων των ανάλογων ορθογραφικών ιδιαιτεροτήτων, είναι πολύτιμη για την ιχνηλάτηση της ετυμολογίας κάθε λέξης που τα περιλαμβάνει. Λειτουργούν σαν τα ίχνη των ζώων στο χιόνι.
Άν όλα τα ζώα άφηναν το ίδιο ίχνος, πώς θα ξέραμε αν παρακάτω μας περιμένει ένα λαγουδάκι ή μια αρκούδα; Οπότε ας χαιρόμαστε την ποικιλία στην ελληνική ορθογραφία ως αποτύπωμα της ιστορίας της γλώσσας και ας εξασκούμε και τη μνήμη μας μ΄αυτήν.
Σήμερα, ο λόγος για τη λέξη που ακούγεται ως λiμα.
Τι συμβαίνει ορθογραφικά; το σωστό είναι είναι λύμα, λήμμα ή λίμα ;
Ποιο απ΄ όλα; ή μήπως όλα;
Θα δούμε αμέσως!
Λύμα : α. λέξη πολύτιμη την εποχή του κορωνοϊού, την συναντάμε συνήθως στον πληθυντικό ως «λύματα». Είναι τα υγρά απόβλητα, αυτά που κυκλοφορούν στους σωλήνες των υπονόμων. Από τη λέξη «λούω», είχε αρχικά την έννοια του αποπλύματος, κάτι σαν το μπουγαδόνερο ας πούμε
β. εξ ίσου πολύτιμο το «λύμα» και σε αυτή του την έννοια, σήμαινε το «ενέχυρο», με προέλευση από το ρήμα «λύω».
Λήμμα : με προέλευση από το ρήμα «λαμβάνω», σημαίνει
α. γενικώς «αυτό που λαμβάνει κανείς» δηλαδή αποδοχές, εισόδημα κλπ.
β. ειδικότερα, σημαίνει και την καταχώρηση, την καταγεγραμμένη πληροφορία σε λεξικά, βιβλιοθήκες κλπ γ. ακόμη ειδικότερα, σημαίνει και την πρωτογενή πρόταση, αυτήν από την οποία θα εξαχθεί κάποιο συμπέρασμα (μαθηματικό, φιλοσοφικό κλπ)
Λίμα : α. εργαλείο ειδικό για λείανση επιφανειών, αποτελεί το κοινό σημείο ανάμεσα σε έναν φυλακισμένο και μια μανικιουρίστα.
Λέξη λατινικής προέλευσης με ινδοευρωπαϊκή ρίζα
β. έτσι λέγεται και η πρωτεύουσα του Περού
γ. λίμα είναι πιο λαϊκά η μεγάλη φλυαρία
δ. επίσης λαϊκά, λίμα είναι η μεγάλη πείνα (αλλά και η μεγάλη λαιμαργία, κατ΄ επέκτασιν).
Προφανώς από τη λέξη «λιμός» που είναι η μακροχρόνια και απόλυτη έλλειψη τροφίμων σε επίπεδο κοινωνιών.
Η οποία – ⚠ ΠΡΟΣΟΧΉ ⚠ – μοιάζει με τη λέξη «λοιμός», που είναι όμως κάτι άλλο : είναι η επιδημία (θανατηφόρα συνήθως) από μολυσματική ασθένεια .
Από δω το «Νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων», από δω και η «λοίμωξη» όπως και οι της μόδας «λοιμωξιολόγοι» κλπ.
Οπότε προσέξτε να μην χρησιμοποιήσετε λύμα για τα νύχια σας και να μην αναζητάτε λύματα στη δημοτική βιβλιοθήκη της γειτονιά σας!
Κίνδυνος!