Τι σχέση μπορεί να έχει μια μπαλκονόπορτα με ένα πρεσβευτή;
Πολύ απλό! Μπορούν και οι δύο να μπουν σε ανάκλη(ι)ση!Αυτό το λογοπαιχνιδάκι βέβαια μόνο προφορικά στέκεται, καθώς βασίζεται στο ομόηχο των δύο λέξεων. Γραπτά , άλλη είναι η ανάκλιση της μπαλκονόπορτας και άλλη του πρεσβευτή.
Και για το καλό κάθε πρεσβευτή και κάθε μπαλκονόπορτας, ας τα ξεχωρίσουμε !
Το πράγμα παίζεται στην ορθή επιλογή του –η- ή –ι-. Όπως πάντα, πάμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ανάκληση. Προέρχεται από το ρήμα ανακαλώ που σημαίνει αποσύρω, παίρνω πίσω ορθογραφικά η ανάκληση ακολουθεί αυτό που κάνει και η κλήση, που έρχεται από το καλώ : γράφεται με –η-.
Αυτή λοιπόν είναι η ανάκληση που αρμόζει σε έναν πρεσβευτή! Ομοίως κινούνται η πρόσκληση (προσκαλώ), η έγκληση (εγκαλώ), η παράκληση (παρακαλώ), η επίκληση (επικαλούμαι) κ.α. Επίσης, και η κλήση της τροχαίας (χτύπα ξύλο!) έτσι γράφεται. Ανάκλιση. Αυτή μας έρχεται από το ρήμα ανακλίνω, που προέρχεται από το κλίνω, που σημαίνει γέρνω, τείνω, έχω την τάση.
Ορθογραφικά λοιπόν αυτή η ανάκλιση γράφεται με –ι- όπως και η κλίση ( πχ « η κλίση της ανηφόρας είναι μεγάλη», «έχει μεγάλη κλίση στη ζωγραφική» κ.α.).
Αυτή λοιπόν είναι η ανάκλιση που ταιριάζει σε πόρτες και παράθυρα για να παίρνουμε αέρα!
Ομοίως κινούνται η σύγκλιση (συγκλίνω), η απόκλιση (αποκλίνω), η υπόκλιση (υποκλίνομαι), η κατάκλιση (κατακλίνομαι = πέφτω για ύπνο) κ.α.
Παράγωγο αυτού του κλίνω είναι και η κλίνη, το κρεββάτι δηλαδή. Και εδώ είναι αναγκαία μία πολύ σημαντική επισήμανση. Ομόηχο του κλίνω είναι το άλλο κλείνω, το νοηματικά αντίθετο του ανοίγω. Αυτό γράφεται με -ει- και το χρειαζόμαστε κάθε φορά που θέλουμε να τερματίσουμε την ισχύουσα κατάσταση σε ανοιχτά πράγματα κάθε είδους.
Μόνο τότε. Και επειδή τα ρήματα, τα ουσιαστικά και όλα τα άλλα μέρη του λόγου που μεταβάλλονται κατά πρόσωπο, αριθμό κλπ δεν θεωρούνται ανοιχτά για να τα κλείνουμε, τα κλίνουμε με –ι-, καθώς αυτή είναι μία επιπλέον σημασία του κλίνω, με χρήση αποκλειστικά στην γραμματική των λέξεων. Φράσεις όπως «Πώς κλίνεται το άγω;», «Αυτή είναι η τρίτη κλίση ουσιαστικών» και άλλες τέτοιες, αντιμετωπίζονται με –ι-! Αυτά και προσοχή, για να μην χρειάζεται ανάκληση των γραπτών κειμένων ακόμη και για εκείνους που δεν έχουν κλίση στη γραμματική.